جستجو

سیمان ضد آب
یکی از بهترین عایقهای رطوبتی سیمان ضد آب است. مورد استفادهی آن برای عایقبندی استخر است. سیمان در صورت رعایت استاندارد باید خصوصیات مشخصی را دارا باشد از جمله، مقاومت، گیرایی و سلامت. علاوه بر این سیمان هر چه مرغوبتر باشد مقاومت بیشتری در برابر سولفاتها دارد. همچنین مقدار قلیا موثر آن پایینتر بوده و حرارتزایی پایینتری نیز دارد.
سیمان بهذاته ضد آب است اما بعضی از انواع آن مانند پکتاکریتها حتی اگر در مدت معینی در مقابل انواع رطوبت قرار بگیرند. آب سطحی و دیاکسید کربن و دمای محیط تاثیر چندانی در آنها ندارد. این سیمان حتی اگر در معرض هوای کاملا مرطوب قرار بگیرند تا 95 درصد جوابگو هستند. به همین علت است که برای پروژهای خاص که پایداری خاک در آن حرف اول را میزند کاملا مناسب هستند.
احتمالا آنچه باعث بالا رفتن مقاومت سیمان میشود تاثیر هوازیی درون این نوع مصالح است. سیمان پرتلند نیز نوعی سیمان ضد آب است. برای تولید آن سایر مواد ضد آب نیز به آن اضافه میشود. به طور مثال اسید نفتنیک، اسید استیریک، اسید لوریل و اسیداولئیک. هر کدام از اینها به میزان معینی به سیمان پرتلند اضافه میشود. خاصیت این اسیدها این است که مانند پردهای روی ذرات سیمان قرار میگیرد و از هیدراته شدن آنها جلوگیری میکند. البته زمانی که این سیمان با بتن مخلوط شود تاثیر آنها از بین میرود. به این معنا که زمانی که از این نوع سیمان برای تثبیت خاک و یا پایدارسازی آن استفاده میشود، رطوبت کمی جذب میکند. و هیدراته شدن آن تنها زمانی آغاز میشود که عمیقاً در خاک نفوذ کند. به نظر میرسد کار با این سیمانها سادهتر است. به خصوص اگر در شرایط آبوهوایی مرطوب قرار داشته باشیم زیرا سیمان مورد استفاده در این شرایط آب و هوایی باید به نوعی باشد که با بارش از بین نرود. همچنین فرآیندهای بیولوژیکی و واکنشهای شیمیایی تاثیری در آنها نداشته باشد.
سیمان به کار برده شده در بخشهای داخلی و خارجی دیوار خانهها باید به گونهای باشد که از نفوذ آب و رطوبت و نم کاملا جلوگیری کند. به همین سبب از گذشته تا کنون شالوده ساختمانها اغلب دارای دیوارهای بتنی و سنگی است. در حالیکه از این مصالح در کفسازی استفاده نمیشود. همانطور که ذکر شد استحکام بتن و سیمان مقاوم و ضد آب توسط مواد معدنی افزایش مییابد و دوام آنها نیز به این صورت تضمین خواهد شد. حال اگر برای دیوارهای اصلی بنا، سیمان مقاوم به کار بردیم اما همچنان شاهد رطوبت بر دیوارها بودیم، این پدیده ممکن است به واسطهی میعان در فضای داخلی ساختمان صورت گرفته باشد و یا به شکلی آب از بیرون ساختمان به درون نفوذ کرده باشد. حال برای آنکه بدانیم این رطوبت نتیجه میعان در داخل ساختمان نیست یک ورق آلومینیومی را به روی دیوار قرار میدهیم به طوری که هوا به زیر ورقه آلومینیومی وارد نشود. به مدت چند روز به آن دست نمیزنیم. در صورتی که مشکل از میعان داخل ساختمان باشد، قسمت بیرونی آلومینیوم رطوبت خواهد داشت. اما اگر قسمتی از آلومینیوم که روی دیوار قرار داشته رطوبت داشته باشد مشکل از بیرون ساختمان است.
باید به خاطر داشته باشیم که سیمانهای مقاوم، مصالحی گران قیمت و بسیار هزینهبر هستند. در حالیکه افزایش جمعیت به خصوص در کشورهای در حال توسعه منابع را محدود میکند و احتمالا شاهد جنگ بر سر منابع انرژی خواهیم بود. بنابراین متخصصان در سطح جهانی به فکر کاهش اتلاف انرژی افتادهاند. یکی از مهمترین یافتههای آنها بهکار گیری مصالح جدید و عایق در ساختمانسازیست.
سیمان بهذاته ضد آب است اما بعضی از انواع آن مانند پکتاکریتها حتی اگر در مدت معینی در مقابل انواع رطوبت قرار بگیرند. آب سطحی و دیاکسید کربن و دمای محیط تاثیر چندانی در آنها ندارد. این سیمان حتی اگر در معرض هوای کاملا مرطوب قرار بگیرند تا 95 درصد جوابگو هستند. به همین علت است که برای پروژهای خاص که پایداری خاک در آن حرف اول را میزند کاملا مناسب هستند.
احتمالا آنچه باعث بالا رفتن مقاومت سیمان میشود تاثیر هوازیی درون این نوع مصالح است. سیمان پرتلند نیز نوعی سیمان ضد آب است. برای تولید آن سایر مواد ضد آب نیز به آن اضافه میشود. به طور مثال اسید نفتنیک، اسید استیریک، اسید لوریل و اسیداولئیک. هر کدام از اینها به میزان معینی به سیمان پرتلند اضافه میشود. خاصیت این اسیدها این است که مانند پردهای روی ذرات سیمان قرار میگیرد و از هیدراته شدن آنها جلوگیری میکند. البته زمانی که این سیمان با بتن مخلوط شود تاثیر آنها از بین میرود. به این معنا که زمانی که از این نوع سیمان برای تثبیت خاک و یا پایدارسازی آن استفاده میشود، رطوبت کمی جذب میکند. و هیدراته شدن آن تنها زمانی آغاز میشود که عمیقاً در خاک نفوذ کند. به نظر میرسد کار با این سیمانها سادهتر است. به خصوص اگر در شرایط آبوهوایی مرطوب قرار داشته باشیم زیرا سیمان مورد استفاده در این شرایط آب و هوایی باید به نوعی باشد که با بارش از بین نرود. همچنین فرآیندهای بیولوژیکی و واکنشهای شیمیایی تاثیری در آنها نداشته باشد.
سیمان به کار برده شده در بخشهای داخلی و خارجی دیوار خانهها باید به گونهای باشد که از نفوذ آب و رطوبت و نم کاملا جلوگیری کند. به همین سبب از گذشته تا کنون شالوده ساختمانها اغلب دارای دیوارهای بتنی و سنگی است. در حالیکه از این مصالح در کفسازی استفاده نمیشود. همانطور که ذکر شد استحکام بتن و سیمان مقاوم و ضد آب توسط مواد معدنی افزایش مییابد و دوام آنها نیز به این صورت تضمین خواهد شد. حال اگر برای دیوارهای اصلی بنا، سیمان مقاوم به کار بردیم اما همچنان شاهد رطوبت بر دیوارها بودیم، این پدیده ممکن است به واسطهی میعان در فضای داخلی ساختمان صورت گرفته باشد و یا به شکلی آب از بیرون ساختمان به درون نفوذ کرده باشد. حال برای آنکه بدانیم این رطوبت نتیجه میعان در داخل ساختمان نیست یک ورق آلومینیومی را به روی دیوار قرار میدهیم به طوری که هوا به زیر ورقه آلومینیومی وارد نشود. به مدت چند روز به آن دست نمیزنیم. در صورتی که مشکل از میعان داخل ساختمان باشد، قسمت بیرونی آلومینیوم رطوبت خواهد داشت. اما اگر قسمتی از آلومینیوم که روی دیوار قرار داشته رطوبت داشته باشد مشکل از بیرون ساختمان است.
باید به خاطر داشته باشیم که سیمانهای مقاوم، مصالحی گران قیمت و بسیار هزینهبر هستند. در حالیکه افزایش جمعیت به خصوص در کشورهای در حال توسعه منابع را محدود میکند و احتمالا شاهد جنگ بر سر منابع انرژی خواهیم بود. بنابراین متخصصان در سطح جهانی به فکر کاهش اتلاف انرژی افتادهاند. یکی از مهمترین یافتههای آنها بهکار گیری مصالح جدید و عایق در ساختمانسازیست.
جستجو برای این واژه بدون نتیجه بود